برای شکار عقرب باید از رنگ های تیره استفاده کرد و کفش های محکم پوشید نه صندل و کفش معمولی
برای شکار عقرب باید از رنگ های تیره استفاده کرد و کفش های محکم پوشید نه صندل و کفش معمولی.
عقرب ها شکارچیان فعال شب با توانایی های توسعه یافته برای رسیدن به هدف خود هستند. محیط طبیعی که در آن ها ساکن هستند، به آنها اجازه می دهد طیف گسترده ای از طعمه ها را به وجود آورند تا آنها بتوانند مواد غذایی لازم برای زنده ماندن را فراهم کنند.
عقرب از انواع مختلفی از حشرات و عنکبوت ها، مانند کرم ها، چند ساله، چوب چاک ها، موریانه ها، کریکت ها، مگس ها، سوسک ها و حلزون ها تغذیه می کند.
یک واقعیت جالب در مورد عقرب ها این است که آنها می توانند چند ماه بدون مصرف غذا مقاومت کنند، برخی از عقرب ها که در مناطق خشک زندگی می کنند بدون غذا تا 12 ماه و تا زمانی که به منابع آب دسترسی داشته باشند، زنده می مانند. غذای آن ها مانند انسان ها به صورت روزانه نیست و معمولا هر دو یا سه هفته، غذا می خورند.
گاهی اوقات عقرب های بزرگ و قدرتمند برای کشتن شکار از تیغه های چنگال خود که باعث پاره شدن قطعات بدن قربانی می شود استفاده می کنند. اما عقرب جوان، به تزریق سم برای متوقف کردن حریف خود تکیه می کند. بنابراین بزرگسالان و جوانان عقرب امپراتور (Pandinus imperator) از این دو روش مختلف برای گرفتن شکار خود استفاده می کنند.
عقرب ها قربانیان خود را با ضربه گیرها و بازوهای قدرتمند خود نگه می دارند، دم خود را خم می کند و آن را در هر قسمت بدن، معمولا در سر قربانی نیش می زنند، بعد از گذشت چند ثانیه شکار بی حرکت می شود و می میرد.
اگر قربانی یک حشره با قطعات بدن ظریف باشد بدنش به راحتی در اثر فشار بازوهای عقرب از هم جدا می شود و تنها بخش اندکی از اجزای بدن شکار برای عقرب قابل هضم است، بنابراین با شیره های گوارشی خود که دارای آنزیم هایی است، بافت های قابل حل را تبدیل به یک ماده نیمه مایع می کند. پس از آن، غذا آماده است تا از طریق دهان کوچک خود مکیده شود. ممکن است این روند تا تمام شدنش حدود یک ساعت طول بکشد. عقرب قطعات سخت را رها می کند تا انرژی بیشتری صرف نرم کردن آن نکند.
عقرب برای شکار قربانیانش در زیر سنگها، چوب، پوست و دیگر اشیاء روی زمین کمین می کند و اجازه می دهد تا شکار به اندازه کافی نزدیک شود تا بتواند آن را در یک حرکت سریع که تقریبا یک ثانیه طول می کشد شکار کند. عقرب همچنین توانایی شناسایی قربانی و حمله در یک لحظه را دارد. عقرب ها به دنبال غذا نیستند؛ موفقیت آنها بستگی به انتظار دارد. خوب است بدانید آنها چشم اندازعالی ندارند، اما از طریق موهای حسی خود می توانند بدانند که چه نوع حیوان نزدیک است و از آنها چقدر دور است. عقرب های جوان به دلیل بدن نرم و بی دفاع و همچنین عدم وجود سم مرگبار قادر به شکارو تامین غذای خودشان نیستند. بنابراین، به شکم مادرشان نزدیک می شوند و مواد مغذی را از یک کیسه زرده که حاوی مواد اولیه است جذب می کنند.
نکته ی دیگری که در رابطه با عقرب ها قابل توجه است، گوشت خواری یا کانیبالیسم بودن آن هاست که در بین عقرب ها بسیار شایع بوده و محققان در تپه های یونان شاهد جنگ هایی بین چندین عقرب بودند، بنا به گفته ی این محققان، معمولا جنگ-ها بین عقرب های قدرتمند و بزرگتر به لحاظ چثه و عقرب های کوچک اندام و ضعیف صورت می گیرد که در نهایت با پیروزی عقرب بزرگتر جنگ به پایان می رسد. عقربی که پیروز شد به نشان قدرت عقرب مرده را می خورد و فقط دم آن را ترک می کند.
علت این جنگ ها را محققین این گونه بیان می کنند که معمولا به دو دلیل این جنگ ها رخ می دهد:
معمولا بعد از جفت گیری بین عقرب ها، که بعد از کشته شدن عقرب ضعیف، عقرب ماده، زن عقرب پیروز شده می شود.
زمانی که عقرب مادر غذایی برای فرزندانش نیابد تن به این چنین جنگ ها می دهند.
منبع: آفتاب
